Με λαμπρότητα και συγκίνηση πραγματοποιήθηκε στο σχολείο μας η εορτή της 25ης Μαρτίου 1821, που είναι αφιερωμένη σε δύο παλιγγενεσίες. Στην παλιγγενεσία του ανθρωπίνου γένους με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και στην παλιγγενεσία του Γένους των Ελλήνων με την Επανάσταση του 1821.
Στην αρχή ο διευθυντής του σχολείου μας κος Καπράνας Γεώργιος το μήνυμα του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων κου Νίκου Φίλη προς τις μαθήτριες και τους μαθητές για την 25η Μαρτίου 1821.
Στη συνέχεια ο διευθυντής μας εξέφρασε κάποιες σκέψεις για τις δύο μεγάλες εορτές λέγοντας μεταξύ άλλων:
«?Αυτό το χαρμόσυνο άγγελμα, αυτή η πανέμορφη ανακοίνωση ότι ο Θεός συγχώρεσε τον άνθρωπο και στέλνει το Μονογενή του Υιό, για να σηκώσει στους αναμάρτητους ώμους του όλη την αμαρτία του κόσμου, είναι ο ευτυχισμένος Ευαγγελισμός της Θεοτόκου.
Πόση λοιπόν ευτυχία θα πρέπει να αισθάνθηκε η Αγνή εκείνη Κόρη, όταν ο Άγγελος της ανακοίνωσε τον απώτερο σκοπό της ύπαρξής της, όταν κατανόησε ότι ο καρπός των σπλάχνων της θα ήταν ο Λυτρωτής, ο Μεσσίας, εκείνος που θα νικούσε το θάνατο με το θάνατό Του.
Αλλά και τι μεγάλη έμπνευση αλήθεια να ξεκινήσουν οι προγονοί μας μας τον υπέρ πάντων αγώνα τούτη τη μέρα ακριβώς, που η θρησκεία μας γιορτάζει το χαρμόσυνο μήνυμα της Θείας ελεύσεως?.».
Η κυρίως εορτή ξεκίνησε με το Θούριο του Ρήγα του Βελεστινλή και μετά την ανάγνωση κάποιων σχετικών με την ημέρα κειμένων των Ν. Καζαντζάκη και Κωστή Παλαμά, εκφωνήθηκε ο πανηγυρικός της ημέρας από την εκπαιδευτικό κα Αρχοντή Βασιλική ΠΕ06, που κατέληγε με προτροπές προς τους μαθητές μας κι όχι μόνο όπως:
«?Μη συμβιβαστείτε, μη ξεπουλήσετε ότι πολυτιμότερο σας κληροδότησαν οι προηγούμενες γενιές. Κι αν κάποιοι δήθεν προοδευτικοί σπεύσουν να σας κατηγορήσουν σαν «προγονόπληκτους», γυρίστε, κοιτάξτε τους κατάματα κι ανταπαντήστε: «Λαός χωρίς παρελθόν δε βιώνει παρόν, δεν οσφραίνεται μέλλον». Το θαύμα συντελέστηκε, ένα θαύμα ανεπανάληπτο.
Κι επειδή δεν είμαι διόλου σίγουρη ότι είμαστε τόσο ικανοί, ώστε να επαναλάβουμε κάτι αντίστοιχο οι ίδιοι, ας φροντίσουμε τουλάχιστον να το διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού και να το μεταλαμπαδεύσουμε στις επόμενες γενιές. Άλλωστε είναι ότι έχουμε ? καλύτερα ότι μας έμεινε. Σας ευχαριστώ».
Στη συνέχεια παρουσιάστηκαν αποσπάσματα από τη γνωστή κινηματογραφική ταινία «Παπαφλέσσας» σε συνδυασμό με διαφάνειες, που εξηγούσαν την εξέλιξη του απελευθερωτικού αγώνα. Αναγνώσθηκαν ποιήματα ? Αν θες να λέγεσαι άνθρωπος του Τάσου Λειβαδίτη ? και το – Η σκλάβα πόλη του Κ. Μάνου.
Κι έφθασε η στιγμή των χορευτικών εκδηλώσεων. Ομάδα μαθητών χόρεψε: Μπεράτι ? Τασσιά, Ζωναράδικο, Τσάμικο και Χασαποσέρβικο.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την ανάκρουση του Εθνικού μας Ύμνου.
Συμμετείχαν οι μαθητές-τριες: Ζαντιώτη Θεοδώρα, Κλειδά Σοφία, Κατσαμπέκη Μαρία, Γκουβελάς Βασίλης, Παπαχρήστου Βιβή, Μπούτλας Άγγελος, Γκατσή Ευαγγελία, Παλιούρα Ροδούλα, Φουντούκη Ευσταθία, Ντόντα Δώρα, Γκιόκα Αθηνά, Σαμαρά Έφη, Μπουκόρος Κωνσταντίνος, Μπασαγιάννης Νίκος και Αρναούδοβα Ανέλια.
Την εορτή προετοίμασαν οι εκπαιδευτικοί Αρχοντή Βασιλική, Τακούδης Ηλίας και Φλεβάρης Αθανάσιος.
Κλείνουμε με την προμετωπίδα του «Προσωρινού Πολιτεύματος της Ελλάδος», που συντάχθηκε στην Πρώτη Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου, το 1822, διαβάζουμε: «το Ελληνικόν Έθνος, το υπό την φρικώδη Οθωμανικήν δυναστείαν μη δυνάμενον να φέρη το βαρύτατον και απαραδειγμάτιστον ζυγόν της τυραννίας και αποσείσαν αυτόν με μεγάλας θυσίας, κηρύττει σήμερον διά των νομίμων παραστατών του, εις Εθνικήν, συνηγμένων Συνέλευσιν, ενώπιον Θεού και ανθρώπων, την πολιτικήν αυτού ύπαρξιν και ανεξαρτησίαν…».
Χρόνια Πολλά.